Station Beverwijk

De trein schuift uit het tunnellicht de avond in
en remt schurend tot het vals t.l. van het perron.
Altijd guurt de wind op dit station
aan alle kanten open en verlaten.

'k Stap huiverend uit en schik mijn jas en kraag
en spoed me langs de trappen naar omlaag
naar 't busstation dat even naakt en onbeschut
glanzend van regen op mij wacht.

Mijn blik springt langs het miezerig monument
van hen die met "bestemming onbekend"
ooit zijn vertrokken met de laatste trein
maar hier nooit meer teruggekomen zijn.

Hoe vaak ben ik vertrokken en teruggekeerd
jaar in, jaar uit, op dit station.
Met kalm besef dat het nu is zoals 't moet zijn
loop ik naar mijn bus, die net gestopt is op het plein.

Janet Kleiberg

Bovenstaand gedicht van Beverwijks ex-stadsdichter Janet Kleiberg is op muziek gezet, gespeeld op piano en gezongen door Wim Duin, in het kader van het 4 mei project van "De Kennemer Delta".

[powerpress url=”http://www.4en5meivelsen.nl/wp-content/afbeeldingen/StationBeverwijk.mp3″%5D

("Station Beverwijk", tekst: Janet Kleiberg; muziek en zang: Wim Duin; bas: Auke Hofstra; saxofoon: Paul 'Passionato' Verhorst; opname en mix: Henk Suurling.)