Staan we weer op de grens van een gewapend conflict op grote schaal? Of zoals de oud politicus van de DDR in de documentaire 25 jaar na de val van de muur meldde: “Het is de vraag of de leidende politici een (grens)conflict ‘waard’ vinden er een oorlog voor aan te gaan.
Poetin wordt momenteel gezien als en geïsoleerd politicus, die in zijn eigen wereld leeft en uitsluitend zijn eigen achterban tevreden tracht te houden en blind is voor meningen van buiten. Zo zijn er meer politici geweest en meerdere oorlogen gestart.
‘Niet voor rede vatbaar zijn’, is voor hen nooit een punt geweest. Ze waren en zijn overtuigd van hun gelijk en hebben geen enkele behoefte aan andere invalshoeken.
We hebben al twee Wereldoorlogen gehad, de een nog gruwelijker dan de andere en met een oplopend aantal slachtoffers. zie: Top 10 Politici en diplomaten zijn al jarenlang bezig in hun eigen wereld -die los staat van de werkelijke wereld (zie ook de PvdA-politici, die waarschijnlijk verplicht worden een fiks deel van hun werkweek met ‘het volk’ in contact moeten gaan!) Zij zijn al volledig gewend aan het mislukken van hun pogingen iets te bereiken en dit dan afschrijven als ‘niet haalbaar’ of ‘foutje bedankt!’
Wie van het gewone volk had een baan waarin ze dit ook konden zeggen? De tijd van ‘vrijblijvende’ politiek en “Jammer, maar we hebben het geprobeerd”, zou – zeker in deze explosieve tijd- niet meer moeten worden ‘gepikt’.
De geschiedenis leert ons vele lessen. Momenteel zijn er ontwikkelingen, die gekeerd zouden moeten kunnen worden. We hebben expertise, kennis en ervaring genoeg. Wat meestal nog ontbreekt (we hoorden het ook in de Achterkant van het gelijk (VARA)), is de WIL!
Wat ik graag nog zou helpen veranderen! 