Is geschiedenis objectief?


Als oud-geschiedenisdocent heb ik vele onderwijsmethoden gezien of bestudeerd. Het vak (vaderlandse) geschiedenis is voortdurend aan het veranderen en wordt vaak door leerlingen verfoeid als saai en voor hen niet ter zake doende. Toch is hier blijkbaar op 14 maart 2016 met het verschijnen van het boek: Roofstaat van Ewald Vanvugt plotseling verandering in gekomen:

Plotseling wordt een grote groep aanvankelijk ongeïnteresseerde jongeren opgeschrikt door een boek, dat onze geschiedenis vanuit een ander gezichtspunt beschrijft. Zie ook: https://decorrespondent.nl/4178/Dit-boek-toont-de-zwarte-kant-van-de-Nederlandse-geschiedenis-En-wil-zo-een-echt-multiculturele-samenleving-mogelijk-maken/171331424-ae0899bd.

Niets nieuws onder de zon. Ik heb tijdens mijn lessen al heel vaak aangetoond, dat bijvoorbeeld de beschrijving van de slavenhandel in de nederlandse geschiedenisboekjes volledig uit de pas loopt met de ervaringen van de slachtoffers. (In dit geval de slaven.) Daarom is geschiedenis per definitie ALTIJD ‘gekleurd’ door de auteur. Dit geldt overigens nog steeds!

Gelukkig komt steeds meer ruimte voor andere geluiden en interpretaties. Gelukkig- en dat realiseer ik mij vooral sinds internet- komt deze kennis steeds gemakkelijker ter beschikking van alle aardbewoners. In één van mijn sombere periodes in mijn schoolloopbaan worstelde ik met de vraag of en hoe het ooit nog ‘ns goed zou komen met onze aarde.

Toen ik mij realiseerde dat dit geen taak en verantwoordelijk meer zal zijn voor mij, maar de komende generatie (mijn toenmalige leerlingen). Ik heb mij sindsdien nooit meer somber uitgelaten over de toekomst, maar geloof in de onbegrensde verbreiding van kennis via de huidige technologie (o.a. Internet).

De presentatie van de Roofstaat bevestigt dit volledig. Ik ben blij!