De schooljeugd maakt zich zorgen. Terecht! De huidige generatie schuift de oplossing voor de klimaatproblemen, veiligheid, wapenbeheersing enz… op hun bordje. En gaat verder met de orde van de dag. “Ieder voor zich, ….” En God, die is al jaren uit beeld! Is ook eigenlijk niet de oplossing. Hoewel veel gelovigen dit wel belijden. En als rechtvaardiging aanvoeren voor het passief, of onder voortdurend bidden, wachten op de komst van de verlosser.
Wankel evenwicht
De internationale schooljeugd maakt zich terecht zorgen. Vele landen, met name de grootste, zijn verdeeld in twee kampen, die gepolariseerd tegenover elkaar staan. Politici spelen al decennialang deze groepen tegen elkaar uit. Tegenwoordig gesteund door wetenschappelijke bureaus die slimme reclametechnieken aanreiken om het ‘stemvee’ aan hun kant te krijgen.
Verdeel en heers
Wie hebben er profijt van deze situatie? De conservatieve krachten, die door willen/kunnen gaan met hun activiteiten. Ook al zijn deze ‘bewezen’ desastreus voor het milieu en klimaat.
Vrijheid
Onze vrijheid heeft blijkbaar haar keerzijde! Vrijheid geeft grote verantwoordelijkheid. Vrijheid is uitsluitend te geven. Zo gauw iemand hem neemt houdt dit automatisch in, dat dit gaat ten koste van de vrijheid van de ander. Iemand die ieders vrijheid respecteert, gunt iedereen immers dezelfde vrijheid die hij wil.
Vrijheid ‘nemers’ zijn er genoeg. Zich verschuilend achter: “Ik doe niets illegaals!” eigenen zij zich een vrijheid toe, die zij anderen niet gunnen. De moraliteit zou de enige corrigerende factor moeten zijn, maar dat is een gevoelsargument.
De jeugd heeft de toekomst
Ja, is zelfs de toekomst. In de 80’er jaren van de vorige eeuw heeft de jeugd laten zien dat er drastisch moest veranderen. Vele veranderingen hebben zij ook werkelijk teweeg kunnen brengen. Ik ben blij dit te kunnen hebben meemaken!
Lessen uit de geschiedenis?
De geschiedenis leert, dat opeenvolgende generaties niet leren van de fouten die vorige generaties maakten. Begin 2019 zijn er vele tekenen, dat er op dit moment -vooral voor vele politieke leidinggevenden- meer dan ooit de neiging bestaat dezelfde beslissingen, die in het verleden door hun voorgangers zijn gemaakt te willen nemen. Dat deze ‘bewijsbaar’ fout waren is -voor hen- niet ter zake.
Wat ik graag nog zou helpen veranderen! 