Inleiding

https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Menselijk_lichaam

Het zuiver wetenschappelijk onderzoek naar biologische processen heeft ons geleerd, dat het organisme: ‘mens’, net als vele andere biologische organismen is opgebouwd uit:

• Cellen (als kleinste organisch geheel)
• Weefsels (als cellen van dezelfde soort, met dezelfde kenmerken)
• Organen (als verschillende weefsels die samen een bepaalde taak uitoefenen)
• Orgaansystemen (diverse organen, die tezamen een lichaamsfunctie vervullen)

Het hoeft geen betoog, dat deze organismen, hoe ze dan ook mogen zijn ontstaan (geschapen of geëvolueerd) de tand des tijds ruimschoots hebben doorstaan en hun levensvatbaarheid hebben bewezen.

Analogie

Het lijkt zinvol de opbouw en het functioneren van deze organismen als voorbeeld te nemen voor te ontwikkelen organisaties, die het welzijn van de mensheid en het instandhouden van de soort willen waarborgen. Naar analogie van de opbouw van het menselijk lichaam kom ik dan logischerwijs tot de volgende indeling:

• Individuele mens (als kleinste functionele eenheid)
• Familie (als genetisch samenhangende individuen)
• Gemeenschap (als dorp, stad of in ander verband samenwerkende families)
• Staat (als functioneel geheel van onderling samenwerkende dorpen/steden/provincies)
• Samenwerkende staten (zoals bijvoorbeeld: USA en Europa)
• Continenten (als geografisch fysiek van elkaar gescheiden werelddelen)
• Planeet (zoals aarde ronddraaiend in haar sterrenstelsel)
• Grotere (nog niet ontdekte) verbanden buiten het ons bekende heelal

Conclusie

Om tot een goed functionerend ‘organisme aarde’ (de uiterste voor ons momenteel te beïnvloeden omgeving) te komen, zouden alle staten tezamen de essentiële levensfuncties van de aarde moeten waarborgen. Als een of enkele van deze ‘orgaansystemen’ haperen of disfunctioneren kan dit levensbedreigend zijn voor onze planeet.

Consequentie

Als de staat niet in staat is haar ‘orgaanfunctie’ te vervullen kan het ‘orgaansysteem (lees: VN) niet voor 100% functioneren. Het spreekt vanzelf, dat goed samenwerkende gemeenschappen (‘weefsel’) van invloed zijn op het functioneren van de staat. En de vergelijking doortrekkend, zijn de families en individuen verantwoordelijk voor het goed functioneren van de gemeenschappen.

Zenuwstelsel

Het nauw samenwerken van alle orgaanstelsels in het menselijk lichaam wordt verzorgd door het autonome en onder invloed van onze wil staande zenuwstelsel. Voor mijn filosofie stel ik de hiërarchische bestuursstructuren als equivalent voor het zenuwstelsel voor. Deze hebben immers dezelfde functie.

Ik ga er van uit, dat het menselijk lichaam volledig is gebouwd om het ‘welzijn’ van het lichaam te waarborgen en te zorgen voor het voortbestaan van de soort. Het zou dus zo moeten zijn dat alle bestuurslagen op aarde hetzelfde doel voor ogen zouden moeten hebben: ‘het welzijn van het organisme: aarde’.

Analyse

Bestudering van de huidige bestuurslagen laat zien dat de huidige (politieke) bestuurslagen nog niet in de buurt komen van een functioneren als menselijk centraal zenuwstelsel.

Doelstelling

Als we willen komen tot het waarborgen van het welzijn van organisme aarde en we het voortbestaan van onze planeet willen garanderen, zullen we ALLE levensprocessen zo moeten organiseren, dat ALLE onderdelen samenwerken aan het bereiken van dit doel. Het is evident, dat er geen elkaar bestrijdende processen moeten voorkomen en er geen concurrentie van de ene mens ten koste van de ander optreedt. Zie ook: Planet Earth Operating System, een gamification waarin we samen wereldwijd op zoek gaan naar een beter ‘besturingssysteem’ voor onze planeet.)

Voorwaarden

We kunnen geen onderling geweld accepteren en samenwerking in de richting van het gezamenlijke doel is absoluut noodzakelijk. Het evenredig verdelen van de beschikbare grondstoffen/middelen/voedsel is in het belang van het gehele organisme, waardoor egocentrisch gedrag in principe zal moeten worden bestreden.

Verantwoording

Deze filosofie is ontstaan na een leven lang doceren van biologie (anatomie en fysiologie), lichamelijke opvoeding, eerste hulp-onderwijs, filosofie en… een hartstilstand op 4 mei 2014, resulterend in een tijdelijk ‘buitenaards bewustzijn’. Hierin kwam het besef van de menselijke beperking in tijd en ruimte onbewust in mijn denkwereld en ervoer ik dat deze beperking eigenlijk alle interacties tussen personen en gemeenschappen momenteel beheersen.

Hierdoor blijken de politiek verantwoordelijken -in vele gevallen gelukkig zelfs democratisch gekozen- toch niet in staat de problemen in het functioneren van gemeenten, provincies, staten en regionale c.q. globale samenwerkingsverbanden het hoofd te bieden, laat staan deze op te lossen.

Er zal een fundamentele ombuiging zo niet radicale hervorming moeten plaatsvinden om hierin een kentering te bewerkstelligen. Zoals bij alle succesvolle reorganisaties hangt het welslagen voor het grootste deel af van het formuleren van de te bereiken doelstellingen.

Een doelstelling lijkt me onvoorwaardelijk: Het welzijn van ‘organisme aarde’ hangt af van het welzijn van alle ‘cellen (individuen); weefsels (gemeenschappen); organen (staten) en orgaansystemen (politieke samenwerkingsverbanden) in nauwe samenwerking en zonder onderlinge concurrentie.Het afzweren van ieder geweld en het zodanig verdelen van ALLE grondstoffen dat het welzijn van IEDER mens, als kleinste functionele eenheid van ‘organisme aarde’, gewaarborgd wordt. Alleen dan kan het welzijn van ‘organisme aarde’ worden bereikt en voor de toekomst veilig gesteld.

 

Dank

Met dank aan mijn ouders, die voor ik geboren ben al 5 jaar van hun jonge leven hebben geijverd voor mijn vrijheid, met gevaar voor eigen leven! Terwijl zo velen hulpeloos toekeken staken zij hun nek uit. Gelukkig niet tevergeefs. Het heeft mij mede gevormd tot wie ik nu ben.