Negatief Positief

Ik ben een levend voorbeeld van het tegengestelde van een slachtoffer van zinloos geweld.

In tegenstelling tot het leven van een zinloos geweldsslachtoffer, dat plotseling wordt beëindigd door een agressieve actie, stopte onverwacht in de vroege ochtend van 3 mei mijn hart  in mijn slaap plotseling met kloppen. Maar…

… Mijn vrouw werd wakker en belde direct 1-1-2. Op hun advies opende zij de voordeur en startte de reanimatie, die snel werd overgenomen door de gealarmeerde politie. Daarna kwamen razendsnel tientallen mensen in touw. Ikzelf was diep bewusteloos en heb er niets van gemerkt. 5 Dagen was mijn bewustzijn weg en wachtten de artsen hoe dit zou aflopen. Mijn lichaam herstelde wonderwel. Op 5 mei deed ik mijn ogen weer open en reageerde maar volledig onbewust. 8 mei werd ik pas weer echt wakker in een ander ziekenhuis nabij mijn woonplaats.

Tijdens mijn verblijf daar kreeg ik meerdere onderzoeken, een catheterisatie, een dotterbehandeling, een stend en werd besloten tot het implanteren van een ICD. Deze zal bij de mogelijke volgende aanval van kamerfibrilleren direct het hart weer in het juiste ritme brengen.

Dan ben je weer terug op deze wereld. Je ziet het massale zinloze geweld tegenover schuldeloze slachtoffers en weet dat het dus ook andersom kan.

Negatief = verwoestend < > positief = reddend en opbouwend.

Dit gaf mij zin voor deze doorstart in het leven. De idealen van de Flower Power beweging zijn waard opnieuw te worden omarmd. ‘Make Love, Not War’ is actueler dan ooit. De wereld wordt bijgestuurd op getallen. Voor gevoelens en geluk is nauwelijks plaats. Efficiency en welvaart is het devies. Moraliteit wordt verkracht. Ikke, ikke, ikke en de rest kan stikke. Solidariteit is van de vorige eeuw. Ieder voor zich en God is verdwenen. Geef het volk brood en spelen en je kunt alles doen zonder te delen. Niemand meer op de barricades. Occupy is een kortstondige modegril, die belachelijk wordt gemaakt.

Dit alles in schril contrast met de jaren 60 en 70 in de vorige eeuw. Een hele generatie vierde zijn vrijheid en beleed zijn idealen van samen en gelukkig zijn zonder oorlog en geweld. Met ruimte voor creatieve ontplooiing in kunst; dans en muziek. Geen drang naar wereldse rijkdom en bezit. Geen competitie en pronkzucht met materiële protserigheid en overbodige producten.

Op elke actie komt een reactie. De golfbewegingen lijken vaak heviger te worden. Dat we blijkbaar blijven hangen in de reactie, vereist een krachtiger tegensignaal. De nieuwe generatie moet het doen, maar is gewend geraakt -zo niet verslaafd- aan al de luxe voor henzelf. De ‘geen nee’-generatie, opgevoed door de vrije generatie, is niet gewend stappen terug te doen; tevreden te zijn met genoeg, geluk en delen.

Degenen, die nog niets hebben, zullen hun deel echt wel eens op gaan eisen. Hoe daar goed mee om te gaan is de (onmogelijke?) opgave van komende generaties. Een fundamentele gedragswijziging is dus onontkoombaar.