Bezuinigen

Er wordt tegenwoordig vaak gezegd, dat je ‘geleerd moet hebben’ om de ins and outs van de politiek te kunnen begrijpen. Politicus is een ‘beroep’! Je maakt je carrière in de politiek vanuit de plaatselijke politiek, via de provinciale en landelijke, naar de Europese en/of VN. Er zijn ook legio voorbeelden van dergelijke carrières.

Mondiaal gezien zijn er dan ook al verschrikkelijk veel politici ‘werkzaam’ in de politiek. Wat is de gezamenlijke productiviteit van hun ‘inspanningen’? Ik vergelijk het toch maar weer met de boer, die zich in het zweet werkt om een deel van onze voedselvoorziening te verzorgen!

En… dan moet je ‘geleerd hebben’ om de besluiten, wetten en regelingen te kunnen begrijpen. Gezond (boeren)verstand schiet hier tekort!

Bezuinigingen.
Ik begrijp absoluut niet dat Nederland nu al jaren geregeerd wordt door stevig bezuinigende kabinetten, die nog steeds meer geld nodig hebben om deze ‘bezuinigingen’ te realiseren. Als ik moet bezuinigen omdat ik in mijn gezin niet meer rond kan komen, krijg ik nooit meer geld om dit te kunnen doen.
Al jaren bezuinigen de Nederlandse kabinetten op zorg, politie, onderwijs, defensie. Er worden overheidstaken overgeheveld naar private ondernemingen. Overheidstaken doorgeschoven naar lagere echelons, maar wel zonder de budgetten!

Je moet dan toch het geld dat je niet meer aan deze zaken besteedt kunnen uitgeven aan de zaken, die je absoluut wel wilt blijven uitvoeren!

Wat zijn deze zaken dan?
Ik kan eigenlijk niets anders bedenken dan: ‘politiek bedrijven‘. Je eigen bedrijfstak in stand houden, met zijn vergadercultuur; met zijn luxe; met zijn vergoedingen; tegemoetkomingen en declarabele kosten.

Het is voor een politicus een vanzelfsprekendheid geworden, dat hij of zij zich zo belangrijk voelt, dat hij of zij -met politiebegeleiding- van de ene naar het andere vliegveld wordt gereden en per speciaal vliegtuig van de ene naar de andere bespreking vliegt. Ik geef toe: er worden wel heel veel mensen ‘aan het werk gehouden’ op deze manier!

Maar… het moet wel betaald worden door: de boer; de burger en de timmerman, die ‘echte tastbare producten‘ levert. Ons politiek bestel is verslaafd aan geld en kan er nooit genoeg van krijgen. In tegenstelling tot mijn privé-huishouding kan de politiek echter meer staatsschuld aangaan, die met graagte door geldschieters wordt verstrekt! En… belastingen verhogen natuurlijk!