Iets universeels heeft het wel. ’n Gevoel dat wel heel erg veel mensen hebben. Zo rond de donkerste dagen van het jaar. Het weer lengen van de dagen. Het nieuwe begin. Terugkijken en opnieuw beginnen. Beter doen wat je hebt verprutst of zelfs iets totaal anders gaan doen. Kerstmis zit er middenin.
De kerstkaarten en nieuwjaarswensen zijn weer helemaal terug.
Zo na 12-12-’12 heeft deze jaarwisseling een extra dimensie gekregen. Door de Azteekse jaartelling, die iets periodiek nieuws voorspelde -in periodes overigens, die een mensenleeftijd ver te boven gaan- wordt een omslag verwacht.
http://prezi.com/kdpymtr6x4lp/the-rational-persons-guide-to-the-mayan-apocalypse/
Wat mij betreft mag het de omslag worden van het egoistische, materialistische denken van nu, naar een duurzaam, solidair en gezamenlijk denken. Het denken dat we hier samen opgesloten zitten op een minuscuul klein planeetje en samen de grondstoffen moeten delen, die het totale leven op aarde mogelijk maken. Persoonlijk bezit is hierbij totaal overbodig en a-sociaal.