Vrijheidsstrijders

Tijdens de Tweede Wereldoorlog, onze laatste oorlog die uitmondde in de vrede van Wageningen op 5 mei 1945, zijn vele mensen moedig bezig geweest met actief verzet en protest tegen de bezetter.

Dit wordt jaarlijks herdacht met 2 minuten stilte om 20:00 uur op 4 mei. Velen zijn de mensen, die hun leven voor onze vrijheid hebben gegeven, nog steeds intens dankbaar. De generatie van na de oorlog kan zich dit vaak niet meer voorstellen en stelt zich dan de vraag: “Waarom?” en beschouwt hun vrijheid als een vanzelfsprekendheid.

Momenteel zijn er ook vele moedige vrijheidsstrijders, die de oorlog wel hebben overleefd, overleden. Zij rusten in een anoniem graf in tegenstelling tot de vrijheidsstrijders, die in de oorlog zijn omgekomen en op indrukwekkende oorlogsbegraafplaatsen liggen. Soms zijn echter de daden van de na de oorlog overleden vrijheidsstrijders nog heroischer. Ik heb het Nationaal Comité 4 en 5 mei voorgesteld een vrijheidsspeld (wellicht internationale Peacepin) in te stellen, die als erkenning kan worden bevestigd op de grafsteen van de na de oorlog overleden vrijheidsstrijders, of zelfs in leven nog gedragen zou mogen worden.

Vanzelfsprekend zal een dergelijk kenteken (speld/onderscheiding) gecontroleerd moeten worden uitgegeven. Hierin zie ik een taak voor het Nobelcomité als uitreiker van de Nobelprijs voor de vrede. Dit Comité kan onderzoek hieromtrent financieren en verrichten en een register bijhouden van personen die zich uitzonderlijk, vaak met gevaar voor eigen leven, hebben ingezet voor de vrede.

Ik ken uit eigen kring vele personen die voor een dergelijk blijk van waardering in aanmerking komen en hoop dan ook vurig dat dit voorstel ernstig in overweging zal worden genomen. Ik heb aangegeven dat ik graag mee wil werken aan de realisering.