Overal hoor je: “Vrijwilligers zijn het cement van de samenleving”. “Zonder vrijwilligers is dit of dat niet mogelijk.” Het ligt dus in de lijn der verwachting dat vrijwilligers ongelooflijk worden gewaardeerd. Helaas, de praktijk is anders. Bestuurders hoor je juist vaak zeggen dat vrijwilligerswerk wel vrijwillig is, maar niet vrijblijvend!
Dat vrijwilligers toch hun hobby kunnen uitoefenen. Dat vrijwilligers alleen maar hoeven te doen wat van hen gevraagd wordt en zij wel bepalen hoe dat moet gebeuren.
Het lijkt tegenwoordig heel gewoon te zijn als manager dergelijke uitlatingen te bezigen. Als bestuurslid van een organisatie met vrijwilligers is het dodelijk!
Gelukkig is het niet overal zoals ik hierboven schetste. Er zijn ook organisaties die hun vrijwilligers koesteren. Voorzien van deugdelijk gereedschap en hen echt waarderen voor het werk dat zij kosteloos doen, terwijl anderen hiervoor dik worden worden betaald.
Wellicht ligt hier het probleem: vrijwilligerswerk heeft geen economische waarde en hoeft hierdoor dus ook niet als zodanig te worden gewaardeerd.
Zonder cement echter geen gebouw. Zonder vrijwilligers geen maatschappij. Maar waar blijven dan die ‘schouderklopjes’?
Wat ik graag nog zou helpen veranderen! 