Onze maatschappij kent gelukkig al vele jaren vrijheid.
Nagenoeg iedereen kan hiervan meeprofiteren. Helaas zijn er ook ‘liberalen’, die asociaal hun vrijheid claimen. We kennen ze allemaal: de aanhangers van de stelregel: ikke, ikke, ikke en de rest kan stikke. Of zo u wilt: Ieder voor zich en God voor ons allen.
Hoever strekt de vrijheid van een individu?
Stelling: tot de vrijheid van de ander wordt beperkt.
Als iedereen onbeperkte vrijheid claimt, zal de ruimte onbegrensd, uitduiend moeten zijn!
Allen, die bij het bepalen van hun vrijheid uitsluitend van zichzelf uitgaan en geen rekening houden met, of vrijheid claimen ten koste van ’n ander, zijn asociaal!
Wie bewaakt dan de grenzen?
Dat is het probleem. Er is geen grensbewaking. Alleen het uit overtuiging aanvaarden dat, wil je ‘sociale’ vrijheid claimen, je de ander diezelfde vrijheid moet toestaan, kan grensconflicten vermijden. Afdwingen van deze aanvaarding is onmogelijk!
Al jarenlang zien we dat velen, die de mogelijkheden hebben meer vrijheid te pikken, dit schaamteloos doen, met als enige rechtvaardiging: de door hem/haar gedupeerden zijn ‘losers’, of als ik het niet doe, doet ’n ander het wel.
Onze maatschappij is al jarenlang ingericht juist deze strevers naar onbeperkte individuele vrijheid geen strobreed in de weg te leggen.
Ik ga er van uit dat in september 2012 andere keuzes gemaakt gaan worden.