Al sinds 1966 zijn vredesbewegingen actief. Al jaren spreken invloedrijke wereldhervormers uit de verre en nabije geschiedenis, op heel verschillende wijze uit, dat geweldloosheid de enige weg is naar een harmonieuze samenleving.
Jezus, Ghandi, Martin Luther King, John Lennon, Donovan, de Volkerenbond was er na de 1e Wereldoorlog voor opgericht en de Verenigde Naties hebben weliswaar geen vrede in hun doelstellingen staan, maar proberen al sinds 1945 in gezamenlijk overleg misstanden e.d. bij de aangesloten landen weg te nemen. En met Kerst zingt iedereen “Vrede op aarde”.
Na het gebroken geweertje, kwam de knoop in de revolver, de ene na de andere beweging ijvert voor vrede, maar wat leveren deze bewegingen op?
Hoe komt het dat deze vaak massale bewegingen, die honderdduizenden mensen de straat op krijgen er maar niet in slagen hun doel te verwezenlijken?
Het antwoord is volgens mij simpel:
- Macht is -zelfs in democratiën- verslavend en zeer eenvoudig af te dwingen met wapens. De grootste minkukel is het sterkst met een wapen in zijn hand -zeker als dit op afstand gebruikt kan worden!
- De wapenindustrie heeft vaak nauwelijks last van recessies en levert de politiek zo verschrikkelijk veel op, dat ze zonder scrupules hun vijanden ervan voorzien.
Dus: geen wapenindustrie -> geen oorlog!
Maar: dan moeten de politici (van dictator tot gekozen volksvertegenwoordiger) hun macht -hen door de kiezers gegeven- eindelijk eens aanwenden om deze industrie in de ban te doen. ’t Scheelt een fiks aantal mensenlevens!
“People were meant to be loved & Things were meant to be used. The reason why the world is in such crisis is because Things are being loved & People are being used”– Unknown
Wat ik graag nog zou helpen veranderen! 