
Mijn jongste zoon, is vrijdag geslaagd voor z´n havo. Eindelijk! Het heeft heel wat voeten in aarde gehad. Tot aan een rechtzaak tegen de IB-groep toe. Maar laat ik bij het begin beginnen.
Twee jaar geleden deed mijn zoon ook eindexamen havo. Hij stond er twijfelachtig voor, maar dat komt meer voor bij jongens die eigenlijk nog niet weten wat ze gaan doen. Hij had een onvoldoende voor informatica. Dit kwam voornamelijk door een groepswerkstuk.
Er was afgesproken dat alle groepsleden hetzelfde cijfer zouden krijgen. Achteraf bleken bij hem punten te zijn afgetrokken vanwege zijn vermeende kleinere aandeel aan het werkstuk Hij was hierover niet te spreken en zijn groepsleden ook niet. Hij had hier de leraar op aangesproken, maar deze wilde niets meer veranderen. Het examen naderde en de cijferlijst moest worden getekend. “Maar ik heb nog een discussie lopen met de informaticadocent over mijn onvoldoende (5),” bracht mijn zoon te berde. “Je moet nu tekenen, anders kun je niet meedoen aan het examen,” was het antwoord van de mentor. Onder protest uiteindelijk dan maar getekend, maar niet schriftelijk het protest vastgelegd natuurlijk.
Het examen viel tegen, gezakt. Zijn herexamens voor nederlands en wiskunde waren van dien aard dat hij nog net 0,1 punt te weinig had om te kunnen slagen. Natuurlijk het was een minimumlijer en hij had beter zijn best kunnen doen. Mijn vrouw en ik hadden ´m hiertoe ook voortdurend aangespoord, maar toch! Schriftelijk bezwaar aangetekend bij de examencommissie. Nota bene, op aangeven van de inspecteur van het onderwijs, die ook door mijn zoon was benaderd.
Intussen toch maar direct contact gezocht met de Vavo, volwassenonderwijs, om hem in de avonduren opnieuw een kans te geven zijn profiel te verbeteren en het havo-papiertje in de wacht te slepen.
Wat doe je dan overdag? Contact opgenomen met InHolland om hangende de uitslag van de bezwaarprocedure alvast zijn vervolgstudie bouwkunde te starten. Volgens InHolland geen probleem. Hij deed mee aan de introductiedagen, werkte in de werkgroepen en zorgde dat zijn aandeel in het studieproces perfect in orde was.
Het antwoord van de bezwaarcommissie kwam: “Omdat kandidaat zijn cijferlijst had getekend, had hij hiermee ingestemd. Bezwaar was daarom niet ontvankelijk. Gezakt blijft gezakt.”
Dat viel tegen, ondanks het advies van de onderwijsinspecteur, die desgevraagd niets meet voor hem kon doen!!! Ondanks zijn goede functioneren op de hogeschool InHolland terug naar af. Maar nu komt het!
De hogeschool InHolland schreef hem dus uit, aangezien hij niet in het bezit was van het havo-diploma. Dat hij inmiddels op het vavo bezig was dit te behalen, deed niet ter zake. Zijn collegegeld en studiegeld werden teruggestort.
Maar de IB-groep had ook nog een verrassing: een fikse boete (> € 1500,-) wegens het onterecht gebruik van studiefaciliteiten en de OV-jaarkaart. Bellen, schriftelijk protesteren, aangeven dat mijn zoon toch volledig te goeder trouw gehandeld had. Je botst voortdurend tegen een muur. Onze rechtsbijstandsverzekering zag er geen heil in omdat zij er, zuiver juridisch gezien, (“Uw zoon had zijn handtekening niet moeten zetten.”) geen mogelijkheden in zagen voor een procedure.
Het werd een uitgebreid dossier. Soms gaf een medewerker van de IB-groep enigszins toe, gevolgd door een botte afwijzing van een andere. Ten einde raad hebben we het juridisch loket de zaak voorgelegd, dat ons adviseerde de zaak aanhangig te maken bij de rechtbank. Zij maakten de stukken hiervoor in orde, wij deden ze direct op de post. Helaas, toen onze rechtsbijstandsverzekering dit vernam, raadde ze ons deze stap ten sterkste af. Men zei:”We hebben de zaak al bekeken, u heeft geen schijn van kans. Van de IB-groep is trouwens niet te winnen.”
We hebben het hoofd laten hangen. De rechtzaak afgeblazen, alle boetes betaald en verder maar afgewacht hoe het vervolg zal gaan verlopen.
Je leest dan in de krant dat de Hogeschool InHolland komend schooljaar een experiment wil starten om gezakten voor de havo, mits ze via de vavo alsnog hun havo willen halen, toe te laten op hun instituut!!! Komt dit nu door ons voorval? Het heeft òns in ieder geval flink veel extra geld en tijd gekost.
Mijn zoon heeft in de tussentijd op het mbo werktuigbouwkunde gestudeerd. Inmiddels dus zijn havo-diploma op zak en gaat komend studiejaar, als ie tenminste kan worden geplaatst, werktuigbouwkunde (pardon: Design, Innovation and Engineering) studeren aan de Hogeschool van Amsterdam.
Is alles toch nog op z´n pootjes terecht gekomen, maar wel ten koste van wat extra donaties aan onze bureaucratie, de nodige extra tijd, persoonlijk ergenis en energie. Dat een dergelijke -in onze ogen- onrechtvaardigheid, energie slurpt kan ik u verzekeren.
Zo dat ben ik kwijt!